Κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη μετωπική πολιτική συμπόρευση δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς

Κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τη μετωπική πολιτική συμπόρευση των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής, αντι-ΕΕ, αντι-ιμπεριαλιστικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς

Αγαπητές/οί συντρόφισες και σύντροφοι,

Τρία χρόνια τώρα οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες βρίσκονται αντιμέτωποι με μια πρωτοφανή επίθεση από τη μεριά των μνημονιακών κυβερνήσεων και της Τρόικας (ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ). Απέναντι σε αυτή την επίθεση, ζήσαμε και ζούμε, παρά τις μεταπτώσεις του, έναν πρωτόγνωρο πανεργατικό και παλλαϊκό ξεσηκωμό, από τις απεργίες και τις Πλατείες μέχρι τις καταλήψεις και τη μεγάλη μάχη για την ΕΡΤ. Αυτό που έλειψε, όμως, ήταν εκείνη η Αριστερά που θα βοηθήσει να αποκτήσει σταθερή αυτοπεποίθηση, ραχοκοκαλιά και νεύρο ο λαϊκός ξεσηκωμός και να ανοίξουν δρόμοι νίκης και ανατροπής!

Απέναντι σε αυτή την πρόκληση, πάγια επιδίωξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η συσπείρωση των ευρύτερων δυνατών δυνάμεων για τη δημιουργία ενός μαζικού πόλου – πολιτικού μετώπου της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς και τωνευρύτερων δυνάμεων της ανατροπής, πάνω στη βάση του αναγκαίου αντικαπιταλιστικού μεταβατικού προγράμματος. Αυτός ο μαζικός πόλος – πολιτικό μέτωπο είναι αντικειμενικά απαραίτητος για τη δημιουργία ενός αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής και για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος.

Γι' αυτό το λόγο θεωρούμε αναγκαία τη μετωπική πολιτική συμπόρευση των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής, αντι-ΕΕ, αντι-ιμπεριαλιστικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς και θέλουμε να απευθυνθούμε σε εσάς:

l      στους αγωνιστές και τις αγωνίστριες των κινημάτων, το μαχόμενο κόσμο της Αριστεράς, τις «φυσικές πρωτοπορίες» που γεννιούνται μέσα στους ταξικούς αγώνες και νιώθουν όλο και πιο πολύ την απόσταση ανάμεσα στις ανάγκες του αγώνα και την πολιτική και κινηματική ανεπάρκεια των ηγεσιών της ρεφορμιστικής Αριστεράς.

l      στους αγωνιστές από τη βάση της Αριστεράς, δυνάμεις που προσανατολίζονται στη ρήξη με την πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ, με ταξική παρέμβαση στο εργατικό κίνημα.

l      στις δυνάμεις με κομμουνιστική αναφορά.

l      στις δυνάμεις που θέτουν αποφασιστικά το ζήτημα της πάλης κατά του ευρώ και της ΕΕ, όπως το Σχέδιο Β’ -Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής.

l      στις οργανώσεις της επαναστατικής και αντιιμπεριαλιστικής Αριστεράς, όπως η ΚΟΑ, το ΕΕΚ, η ΟΚΔΕ Εργατική Πάλη και άλλες οργανώσεις.

l      στα ρεύματα αριστερής αναζήτησης που διαφοροποιούνται από τα διάφορα «πατριωτικά», διαταξικά και απολίτικα ρεύματα του αντιμνημονιακού αγώνα.

Εκτιμούμε ότι μας ενώνει η έμφαση στην κλιμάκωση των αγώνων, η αναζήτηση ενός σύγχρονου μεταβατικού αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού προγράμματος, η επιμονή στην αποδέσμευση από το ευρώ και την ΕΕ, η αντιμετώπιση του ζητήματος της εξουσίας με όρους ανατροπής και όχι διαχείρισης. Εκτιμούμε ότι σήμερα υπάρχουν οι δυνατότητες για μια τέτοια συμπόρευση και πιστεύουμε ότι όλοι πρέπει να τις αξιοποιήσουμε στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Άλλωστε, στις μέρες που ζούμε, μέρες κλιμάκωσης της  μνημονιακής επίθεσης, αλλά και μέρες μεγάλων και ελπιδοφόρων αγώνων, όπως δείχνει ο αγώνας της ΕΡΤ, όλες και όλοι θα κριθούμε από το βαθμό στον οποίο θα συνεισφέρουμε στην υπόθεση της ανατροπής.

Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ η πολιτική βάση μιας τέτοιας μετωπικής συμπόρευσης δεν μπορεί να είναι άλλη από το αναγκαίο κι απαραίτητο σήμερα μεταβατικό αντικαπιταλιστικό – πρόγραμμα, με αιχμή τους παρακάτω πολιτικούς στόχους.

l      Μονομερής κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων.

l      Άρνηση πληρωμής – διαγραφή του χρέους.

l      Διώξιμο της τρόικας και κάθε κηδεμόνα.

l      Έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ αλλά και από το ΝΑΤΟ.

l      Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας χωρίς αποζημίωση.

l      Εργατικός και κοινωνικός έλεγχος στην παραγωγή και σε όλη την κοινωνία.

l      Πάλη για πραγματική δημοκρατία και λαϊκή κυριαρχία του εργαζόμενου λαού και η απελευθέρωση από τα δεσμά του σύγχρονου απολυταρχισμού του κεφαλαίου.

l      Υπεράσπιση της ζωής των εργαζομένων στην πάλη για την επιβίωση και η βελτίωση της θέσης τους, με ριζική αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου, , ενάντια στη δικτατορία των μνημονίων, του κέρδους και της ανταγωνιστικότητας.

l      Ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής της, και κάθε κυβέρνησης με αντιλαϊκή πολιτική, μέσα από την αγωνιστική κλιμάκωση, την αντισυνδιαχειριστική λογική και την επίγνωση ότι δεν υπάρχει περιθώριο για μια «φιλολαϊκή» κυβερνητική διαχείριση στο πλαίσιο του ευρώ, της ΕΕ και του συστήματος

l      Επιμονή στην ανάγκη για επαναστατικές αλλαγές και διεκδίκηση μιας σύγχρονης σοσιαλιστικής προοπτικής.

Με τις δυνάμεις και τους αγωνιστές που θα συμφωνήσουν σε αυτό το αναγκαίο περιεχόμενο, θέλουμε να προχωρήσουμεάμεσα στη μετωπική πολιτική συμπόρευση για την ανατροπή και στην κοινή παρέμβαση στις μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές μάχες. Με διατήρηση της αυτοτέλειας της κάθε δύναμης και με στόχο η διαδικασία αυτή να γίνει υπόθεση όχι μόνο οργανωμένων δυνάμεων, αλλά και ανένταχτων αγωνιστών, να συζητηθεί πλατιά σε κάθε επίπεδο και να μην είναι υπόθεση μόνο κορυφής ή «μιντιακής» διαχείρισης της μετωπικής συμπόρευσης.

Άμεσα, προτείνουμε την κοινή πολιτική παρέμβαση στα εξής μέτωπα:

α) στην κλιμάκωση των αγώνων και την πάλη για γενική πολιτική απεργία για την ανατροπή της κυβέρνησης των μνημονίων, των απολύσεων και των πραξικοπημάτων,

β) στη μάχη για την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ,

γ) ενάντια στις επιστρατεύσεις και γενικότερα για τις δημοκρατικές εργατικές και λαϊκές ελευθερίες,

δ) στη δημιουργία ενός μεγάλου ενοποιημένου εργατικού συντονισμού και γενικότερα, στην ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος,

ε) στην πάλη για την αντιμετώπιση της φασιστικής απειλής και του ρατσισμού και στον αγώνα για νομιμοποίηση και υπεράσπιση των μεταναστών ως τμήματος της εργατικής τάξης.

Σε αυτό το πλαίσιο θέλουμε να συναντηθούμε μαζί σας για να συζητήσουμε αυτή την πολιτική πρόταση, τους τρόπους παρέμβασης στα πολιτικά και κοινωνικά μέτωπα, τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να συνδιαμορφώσουμε την αναγκαία μετωπική συμπόρευση για την ανατροπή. Για να συμβάλουμε ώστε αυτή τη φορά οι εργαζόμενοι και ο λαός να βγουν όντως νικητές.

Με συντροφικούς χαιρετισμούς

Η Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ANOIXTH ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΣΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΙΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΧΟΜΕΝΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Αγαπητές/οί συντρόφισσες και σύντροφοι, συναγωνίστριες και συναγωνιστές

Η πραξικοπηματική απόφαση της τροϊκανής κυβέρνησης για το κλείσιμο της ΕΡΤ και την απόλυση χιλιάδων εργαζομένων αποτελεί ένα πολιτικό και κοινωνικό πραξικόπημα. Διαμορφώνει ένα «κράτος έκτακτης ανάγκης» μαζικών απολύσεων και προληπτικών πολιτικών επιστρατεύσεων, που δεν θα ρίχνει μαύρο μόνο στη οθόνη της τηλεόρασής μας, αλλά και στην ίδια μας τη ζωή, στις σκέψεις και τα όνειρά του κόσμου της δουλειάς. Η απάντηση σε αυτό από την πλευρά των δυνάμεων του μαχόμενου εργατικού κινήματος και της αριστεράς αποτελεί ζήτημα ζωής και θανάτου για τους εργαζομένους και την προοπτική των αγώνων.

Με την ύφεση να «τρέχει» κοντά στο 6%, με το χρέος να εκτοξεύεται, με την η ανεργία πλησιάζει το 30% με το success story να καταρρέει το κλείσιμο της ΕΡΤ αποτελεί αφετηρία ολοκληρωτικής καταστροφής καταχτήσεων και δικαιωμάτων πολιτική «σοκ και δέους» για να παγώσουν οι λαϊκές αντιδράσεις. Για να περάσουν τα νέα μέτρα που ετοιμάζονται για την εξοντωτική συντριβή μισθών και συντάξεων, για το οριστικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, για την απαλλοτρίωση της υποθηκευμένης πρώτης κατοικίας, για την κατάσχεση των λαϊκών τραπεζικών καταθέσεων. Για να φορτωθεί η βαθιά κρίση του καπιταλισμού στις πλάτες της εργαζόμενης πλειοψηφίας.

Για αυτό τώρα είναι η ώρα της διαμόρφωσης από πλευράς της εργατικής τάξης και του λαού ενός αντίπαλου δέους που θα βάλει φραγμό στη βάρβαρη πολιτική τους, θα σημάνει την αντεπίθεση των εργατικών και λαϊκών αγώνων και διεκδικήσεων, ενός πλατιού αγωνιστικού μετώπου ρήξης-ανατροπής. Η τεράστια κινητοποίηση πλατιών τμημάτων λαού με αφορμή το κλείσιμο της ΕΡΤ μπορεί και πρέπει να μετατραπεί σε έναν νικηφόρο πανεργατικό – παλλαϊκό ξεσηκωμό για την εδώ και τώρα ανατροπή αυτής της πολιτικής και της κυβέρνησης, για να φύγει η Τρόικα και οι δανειστές. Μόνη λύση, κατά την δική μας γνώμη, είναι να έρθουν οι εργαζόμενοι στο τιμόνι της κοινωνίας, να είναι τα δικά τους συμφέροντα και οι ανάγκες μπροστά, σε κόντρα με τις ανάγκες του κεφαλαίου, των «αγορών» και της ΕΕ που μας οδηγούν στο εργατικό ολοκαύτωμα που ζούμε. Για μια άλλη πορεία του λαού με καταγγελία των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, χωρίς ευρώ και Ε.Ε., με διαγραφή του χρέους, με εθνικοποιήσεις τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση, με λαϊκό εργατικό έλεγχο, με υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων του εργαζόμενων και πάνω από όλα του δικαιώματός τους να αγωνίζονται..

Άμεσος στόχος πρέπει να είναι η απόσυρση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που εκτός από το κλείσιμο μας Ε.Ρ.Τ. σηματοδοτεί τη διάλυση του δημόσιου τομέα. Η αλληλεγγύη και συμπαράσταση στον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ, η στήριξη με όλες μας τις δυνάμεις των καταλήψεων στις εγκαταστάσεις της, ώστε να συνεχίσει να είναι βήμα της αγωνιζόμενης κοινωνίας, ο αγώνας ενάντια στις απολύσεις και στην ανεργία. Η υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της ΕΡΤ, της εργασιακής αξιοπρέπειας των εργαζομένων εκεί, της ποιότητας της ενημέρωσης με βάση τον έλεγχο των ίδιων των εργαζομένων.

Συνολικότερα απαιτείται ένα πλατύ αγωνιστικό μέτωπο α) για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών εργατικών ελευθεριών, ενάντια στον εργοδοτικό δεσποτισμό στους χώρους δουλειάς, την κρατική καταστολή και την φασιστική βία, με άμεσο στόχο, μαζί με την κατάργηση της ΠΝΠ, να καταργηθεί ολοκληρωτικά και να ακυρωθεί στην πράξη το μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης στην εκπαίδευση, το μετρό, τους ναυτεργάτες β) Για την υπεράσπιση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών (νερό, ενέργεια, παιδεία, υγεία, ασφάλιση, συγκοινωνίες) και για να μην περάσει το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών. γ) Για την υπεράσπιση των ΣΣΕ και την διεκδίκηση αυξήσεων στους μισθούς και τις συντάξεις, ώστε να μπορούν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι να ζήσουν με αξιοπρέπεια.  δ) Ενάντια στην ανεργία, τα λουκέτα επιχειρήσεων που έχουν γίνει χιονοστιβάδα και τις απολύσεις για άμεσα μέτρα ανακούφισης και επιβίωσης τω εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων

Όλα αυτά πρέπει να συνδέονται με τον κεντρικό πολιτικό στόχο της άμεσης ανατροπής της τρικομματικής κυβέρνησης και κάθε μνημονιακής κυβέρνησης. Στόχος που πρέπει να υπηρετηθεί με τη στήριξη και κλιμάκωση των αγώνων, ξεκινώντας από τη συντονισμένη παρέμβαση για γενική πολιτική απεργία, το κάλεσμα να βγει ο λαός στο δρόμο με μαζικά συλλαλητήρια και διαδηλώσεις.

Για να γίνουν πράξη όλα αυτά άμεσα απαιτείται η δημιουργία ενός ενοποιημένου και μαζικού συντονισμού από ταξικά πρωτοβάθμια σωματεία, αγωνιστικές ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα, μαζικές επιτροπές αγώνα, που θα αποτελέσει ένα πραγματικό αγωνιστικό σημείο αναφοράς μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, για να συγκρουστεί και να ξεπεράσει τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία σε ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. Αυτό το βήμα θα αποτελούσε καθοριστικό παράγοντα για την πάλη των εργαζόμενων το ερχόμενο διάστημα.

Η διαμόρφωση ενός αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής που θα οδηγήσει στην πτώση της κυβέρνησης και την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής του κεφαλαίου, μπορεί να ενισχύει την εργατική και λαϊκή αυτοπεποίθηση και να ανοίξει το δρόμο για συνολικότερες ανατροπές.

Οι δυνάμεις της Αριστεράς θα κριθούμε από το εάν θα συμβάλουμε σε αυτόν το νικηφόρο παλλαϊκό ξεσηκωμό, στην ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, έξω και πέρα από λογικές γραφειοκρατίας και ανάθεσης. Εάν θα κάνουμε ότι μπορούμε για να πέσει αυτή η κυβέρνηση, να ακυρωθούν οι καταστροφικές επιλογές της, να ανοίξει ο δρόμος για πραγματικά φιλολαϊκές ανατροπές. Οι δυνάμεις της Αριστεράς και του μαχόμενου εργατικού κινήματος οφείλουν να σταθούν με αίσθημα ευθύνης έναντι των ιστορικών απαιτήσεων της εποχής. Ο λαός και η ιστορία θα μας κρίνουν όλους πολύ σκληρά και απαιτητικά. Ο αντίπαλος μας έχει ρίξει το γάντι. Θα τολμήσουμε να το σηκώσουμε;

Η Κ.Σ.Ε. της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

ET3-ΕΡΤ LIVE

Αναμετάδοση από το ThePressProject.gr



Αναμετάδοση από το ThePressProject.gr

ΕΡΤ : Δημόσια Ελεύθερη και Αγωνιστική

Κανείς δεν υποστηρίζει ότι η ΕΡΤ αποτελούσε ταξικό εργατολαϊκό κανάλι.

Κανείς δεν ισχυρίζεται πως το προϊόν που παρήγαγε η Βίκυ Φλέσα κι η Μπήλιω Τσουκαλά ήταν υπέρ των δικαιωμάτων της πληττόμενης κι εκμεταλλευόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Κανείς δεν πιστεύει πως έλειπαν από την ΕΡΤ οι εκ κυβερνήσεως ντιρεκτίβες.

Για όνομα του θεού, για την αστική δημοκρατία μιλάμε.

Αλλά θα σας πω εγώ τι (πρέπει να) πιστεύει ο αγωνιζόμενος λαός για την ΕΡΤ σήμερα:

-Ότι ήταν ο μοναδικός τηλεοπτικός σταθμός που δεν εξέπεμπε παράνομα και καταχρηστικά προς το Δημόσιο (οι καναλάρχες των ιδιωτικών πληρώνουν κοπανιστό τον αέρα που απολαμβάνουν)

-Ότι ήταν ο μοναδικός σταθμός που επέφερε κέρδη στο Δημόσιο, καταβάλλοντας ανελλιπώς τους φόρους του.

-Ότι ήταν ο μοναδικός σταθμός που συνεισέφερε στο ταμείο των δημοσιογράφων, το οποίο και απειλείται πλέον με διάλυση

-Ότι ήταν ο μοναδικός σταθμός που δεν κατρακύλησε στην ψυχαγωγία των κώλων, των κουτσομπολιών της ψευτο-σοου μπιζ  και των ξεπεσμένων σταρ που χορεύουν/πατινάρουν/μιμούνται

-Ότι ήταν ο μοναδικός σταθμός στον οποίο ακούγονταν ενίοτε και φωνές διαφορετικές από αυτές της κυρίαρχης ιδεολογίας και πολιτικής

-Ότι ήταν ο μοναδικός σταθμός που φωνές της ριζοσπαστικής μαχόμενης δημοσιογραφίας έβρισκαν τόπο και χρόνο να εκφραστούν μέσα από πολυβραβευμένα –στο εξωτερικό φυσικά- ντοκιμαντέρ

-Ότι ήταν ο μοναδικός σταθμός που οι εργαζόμενοί του απεργούσαν ανελλιπώς για τα δικαιώματά τους αλλά και σε ένδειξη αλληλεγγύης προς άλλες πληττόμενες κοινωνικές ομάδες, δίχως κανένα κρούσμα απεργοσπασίας

-Ότι ήταν η μοναδική εναπομένουσα δημόσια επιχείρηση (οι υπόλοιπες ξεπουλήθηκαν κακήν κακώς και κοψοχρονιά) που ήταν επικερδής και είχε θετικό ισοζύγιο σε έσοδα-έξοδα (ώστε λοιπόν κλείνουν και στον καπιταλισμό επικερδείς επιχειρήσεις; Κοίτα να δεις κάτι πράματα…)

-Ότι συντηρούσε σωρεία πολιτιστικών ομάδων και συνόλων, με εξαιρετικό και σπάνιο επίπεδο για τα σημερινά στάνταρ, σε τέχνες όπως η μουσική και η υποκριτική.

-Ότι για τις περισσότερες απομακρυσμένες κι ακριτικές περιοχές αποτελούσε ενίοτε τη μοναδική επιλογή για ενημέρωση, ψυχαγωγία κι επικοινωνία με το τι συμβαίνει σε Ελλάδα και κόσμο

Όχι, λοιπόν, δεν είμαστε με όλους τους εργαζομένους της ΕΡΤ, ούτε υπερασπιζόμαστε την αποτύπωση της κυβερνητικής προπαγάνδας στο πρόγραμμά της.

Δεν είμαστε με τους μεγαλοδημοσιογράφους που διορίζονταν απ’ευθείας από τις εκάστοτε κυβερνήσεις απολαμβάνοντας μισθούς πολλαπλάσιους των υπολοίπων «κοινών θνητών» δημοσιογράφων,

δεν είμαστε με τα διευθυντικά στελέχη που διορίζονταν απ’ευθείας από τις κυβερνήσεις λαμβάνοντας μισθούς πολλαπλάσιους σε σχέση με τους υπόλοιπους εργαζομένους  και που έβαζαν πάντα πλάτη στις απαιτήσεις των αφεντικών και τρικλοποδιά στις διεκδικήσεις των εργαζομένων,

δεν είμαστε με τους μάνατζερ που διορίζονταν απ’ευθείας από τις κυβερνήσεις και με τη σειρά τους διόριζαν κι αυτοί τα «δικά τους παιδιά» ,που στην πραγματικότητα δε δούλεψαν ποτέ.

Είμαστε όμως με την πλειοψηφία των τεχνικών και δημοσιογράφων που επί χρόνια κράτησαν την ΕΡΤ ζωντανή, που επί χρόνια δούλεψαν ,που τώρα στην πιο κρίσιμη στιγμή της, έχουν μείνει μέσα στο ραδιομέγαρο απαλλαγμένοι από την λογοκρισία που τους επιβαλλόταν και που επέβαλαν κι οι ίδιοι στον εαυτό τους προκειμένου να μη χάσουν τις δουλειές τους και βγουν στην κόλαση της ανεργίας, που στην πιο κρίσιμη στιγμή της ύπαρξης της ΕΡΤ παραμένουν στα πόστα τους ακόμα κι αν γνωρίζουν πως με αυτή τους την επιλογή ουσιαστικά βάζουν τέλος στην καριέρα τους αφού δεν υπάρχει ουδεμία πιθανότητα να επαναπροσληφθούν στον νέο φορέα. (αλήθεια, βλέπετε καμιά Βίκυ Φλέσα, καμιά Έλλη Στάη, καμιά Μπήλιω Τσουκαλά ή οποιονδήποτε άλλο μεγαλοδημοσιογράφο να βρίσκεται εκεί και να βάζει το κεφάλι του στον ντορβά; Χμ,δεν το νόμιζα…)

Κι επειδή ακούγονται πολλά, από φωνές τόσο ανίδεες περί ταξικής πάλης όσο και «υπερεπαναστατικές» σε επίπεδο που φτάνουν στην άκρατη μικροαστίλα, κανένας εργαζόμενος στον Καπιταλισμό δεν έχει απόλυτη ελευθερία επί του προϊόντος που παράγει, είτε αυτός είναι εργάτης στη Χαλυβουργία, είτε είναι εργάτης σε βιομηχανία όπλων, είτε είναι δημοσιογράφος στην ΕΡΤ, πάντα είναι δέσμιος των απαιτήσεων παραγωγής του αφεντικού και της τάξης του, αφού αυτή έχει τον έλεγχο της παραγωγής.

Επομένως, δε θα βγω εγώ να κουνήσω το δάχτυλο στους δημοσιογράφους της ΕΡΤ που παραμένουν μέσα στο ραδιομέγαρο κατηγορώντας τους ότι όψιμα κατάλαβαν το συμφέρον τους, όπως δεν το έκανα και σε κανέναν απολυμένο που αποφάσισε να κάνει κατάληψη του εργασιακού του χώρου και να διεκδικήσει την αναίρεση αυτής της απόφασης.

Άρα, αυτό που πρέπει να στηρίζουμε κι αυτό που πρέπει να κάνουμε σύνθημα και παντιέρα είναι πως η ΕΡΤ οφείλει να γίνει φωνή του λαού, δημόσια, ελεύθερη, δημοκρατική και αγωνιστική, όπως με πολύ μεγάλη επιτυχία το κάνει τα τελευταία εικοσιτετράωρα αποδεικνύοντας πόσο άχρηστοι είναι οι διευθυντάδες οι μανατζαρέοι και οι λοιποί κηφήνες της κοινωνίας.

(Δημοσιεύθηκε στο Babushka )