Αίγυπτος: Οι κώδικες πίσω απ'τη Φλόγα

Η Αίγυπτος φλέγεται.

Η Βόρεια Αφρική φλέγεται.

Μετά τα φαινόμενα κοινωνικής εξέγερσης στην Τυνησία και την Αλγερία, τη σκυτάλη πήρε η Αίγυπτος. Με τη διαφορά πως η τελευταία αντιδρά με ένα αμιγώς πολιτικό υπόβαθρο:

Δεν πρόκειται απλά για μια εξέγερση των εξαθλιωμένων πολιτών απέναντι στην αδικαιολόγητη άνοδο των τιμών σε είδη πρώτης ανάγκης (όπως συνέβη στις δύο άλλες γειτονικές χώρες), αλλά για μια διαδήλωση διαρκείας ενάντια σε ένα απολυταρχικό πολίτευμα.

Στην ουσία, αυτό που λαμβάνει χώρα στην Αίγυπτο ,έχει ξεφύγει πλέον από τα όρια της αντίδρασης. Πρόκειται πια –ξεκάθαρα- για έναν εμφύλιο πόλεμο μεταξύ του Καθεστώτος και των Πολιτών.

Τα ειδησεογραφικά Πρακτορεία (κυρίως το Al Jazeera,το οποίο καλύπτει όλες τις εξελίξεις σε 24ωρη βάση) κάνουν λόγο για τουλάχιστον 95 νεκρούς διαδηλωτές μέχρι στιγμής. Αναμένεται ,δε, αυτός ο αριθμός να αυξηθεί μέσα στις επόμενες ώρες, όσο κλιμακώνεται η σύγκρουση μεταξύ του λαού και του στρατού.

Χθες το βράδυ, ο Πρόεδρος της χώρας Χόσνι Μουμπάρακ, προέβη σε διάγγελμα προς το λαό του. Μέσω αυτού του διαγγέλματος απέδειξε τις φασιστικές πεποιθήσεις του και τις τυραννικές τακτικές του.

Φαίνεται πως ,αντί να ηρεμήσει τα πνεύματα, με τις δηλώσεις του έριξε κι άλλο λάδι στη φωτιά. Οι Αιγύπτιοι είναι τώρα ένα οργισμένο ποτάμι που πίσω δε γυρνά- όσο κλισέ κι αν ακούγεται αυτή η φράση.

Αυτό όμως που θα έπρεπε να μας ανησυχεί είναι το «μετά».

Γιατί, αργά ή γρήγορα, με περαιτέρω θυσίες ή όχι ,το καθεστώς θα πέσει.

Τα σάπια κομμάτια του θα διασπαστούν και καθένα απ’ αυτά θα ψάξει μόνο του τη δική του σωτηρία. Γιατί, στη διαφθορά, η εξουσία και η δύναμη είναι ο μόνος συνδετικός κρίκος μεταξύ των μελών του οικοδομήματος. Όταν χαθούν αυτά τα δύο, τότε ο καθένας είναι για τον εαυτό του, προσπαθώντας να σώσει τη μολυσμένη του ύπαρξη.

Οι ΗΠΑ  προετοιμάζουν ήδη το έδαφος για το διάδοχο του Μουμπάρακ. Αυτός δεν είναι άλλος από τον  Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι, πρώην επικεφαλής της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, γνωστός για τα φιλο-δυτικά του αισθήματα καθώς και για τη θέση του υπέρ των Μεταρρυθμίσεων στην Αίγυπτο.

Και εδώ είναι το όλο θέμα.

Βλέπετε, δεν παύουν να μου έρχονται στο μυαλό οι εικόνες από το Zeitgeist Addendum , όπου αναλύεται λεπτομερώς το πώς η Αμερική μπορεί να παρεισφρέει στα εθνικά θέματα άλλων χωρών, ειδικά μέσω κρίσεων όπως αυτής που λαμβάνει χώρα τώρα στην Αίγυπτο.

Φανταστείτε, τόσος δίκαιος αγώνας, τόσο χυμένο αίμα στους δρόμους, τόση οργή και αντίδραση να αποτελέσουν το λίπασμα για ένα ακόμη πιο τυραννικό καθεστώς, κεκαλυμμένο με το προσωπείο της αλλαγής και της μεταρρύθμισης.

Είναι γνωστό πως η Βόρεια Αφρική είναι ο επόμενος στόχος των ΗΠΑ.

Είναι μια περιοχή με πολιτική αστάθεια, με πείνα, με κακουχίες, αλλά και με πληθώρα ανεκμετάλλευτων φυσικών πόρων. Κοντολογίς, ο παράδεισος των επιχειρηματιών και του κέρδους.

Φθηνά εργατικά χέρια, ετεροκαθοριζόμενες κυβερνήσεις, πολιτικοί ηγέτες-ανδρίκελα στις βουλές των ισχυρών.

Δεν πρόκειται για σενάριο Θεωρίας Συνωμοσίας: πρόκειται για το στάνταρ μοτίβο εξάπλωσης του Καπιταλισμού.

Και, προβλέπω από τώρα, πως αν ο λαός συνειδητοποιήσει τι παιχνίδι πάει να παιχτεί στις πλάτες του (πράγμα που είναι πιθανό να συμβεί) και αντιδράσει και στο νέο καθεστώς, τότε δε θα υπάρχει άλλη «λύση» από την αποστολή «Στρατιωτικής Βοήθειας για σταθεροποίηση και ομαλοποίηση της κατάστασης».

Ναι, αυτό είναι το μοτίβο. Οι έχοντες τη δύναμη, οι «Φωστήρες» της ανθρωπότητας έτσι λειτουργούν τον τελευταίο μισό αιώνα και έτσι θα συνεχίσουν να λειτουργούν ώσπου το σύστημά τους φάει μέχρι και τις σάρκες του.

Γιατί αυτό συμβαίνει στην εποχή μας: ο Καπιταλισμός τρώει τις σάρκες του.

Από τη μεριά μου, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ενημερώνομαι για την κατάσταση στην Αίγυπτο διαρκώς και να κρατώ ανοιχτά τα μάτια και το νου μου. Πάντα με καχυποψία προς το Σύστημα, πάντα με υποστήριξη προς τους αγωνιζόμενους.

Σκεφτείτε και προβληματιστείτε. Αυτή είναι η προτροπή μου.

Γεια σας.

ΕΣΥ πρωταγωνιστής στο Σήριαλ της Νομικής

-Αγαπητέ μου αναγνώστη, πρέπει εξ’ αρχής να σου υπενθυμίσω πως είναι αποκλειστικά δική σου η ευθύνη αν οι παρακάτω αράδες τελικά αντικατοπτριστούν στον αμφιβληστροειδή σου και περάσουν στον εγκέφαλό σου ως είδωλα.

-Θα θεωρήσω ως δεδομένο πως παρακολουθήσατε το σήριαλ της Νομικής.

Αν κάποιος από εσάς δεν είναι ενήμερος για την κατάσταση ας μη συνεχίσει την ανάγνωση. Αφ’ ενός δε θα τον ωφελήσει και αφ’ ετέρου δεν τον γουστάρω στο ιστολόγιο μου, καθότι θα ζει σε έναν παράλληλο δικό του κόσμο.

-Και τώρα που είχαμε τα απαραίτητα disclaimers, ας περάσουμε στο θέμα μας.

«Αίσιο τέλος είχε το σήριαλ της Νομικής.»

Η πρόταση που μόλις διαβάσατε είναι η χειρότερη αρχή για κάθε άρθρο που θέλει να ασχοληθεί με το θέμα.

Γι’ αυτό κι εγώ θα ξεκινήσω κάπως αλλιώς:

«Συνεχίζει ακάθεκτη η βλακεία και η υπνηλία στο μεγαλύτερο μέρος του λαού».

Ναι, βέβαια. Αυτή είναι σίγουρα μια καλύτερη αρχή. Και πιο ιντριγκαδόρικη.

Επί δύο μέρες, έχουμε όλοι γίνει μάρτυρες ενός φοβερού περιστατικού:

Άνθρωποι παίρνουν την απόφαση να πεθάνουν κι εμείς ασχολούμαστε με το άσυλο, τη «βρωμιά» και την ανομία.

Λοιπόν, για να το κάνουμε πιο νια-νιά:

«Διακόσιοι πενήντα άνθρωποι πήραν την απόφαση να διεκδικήσουν τα θεμελιώδη δικαιώματά τους σε αυτή τη Γη ,βάζοντας ως υποθήκη την ίδια τους τη ζωή».

Κατάλαβες κάτι παραπάνω τώρα; Ή είσαι ακόμα κολλημένος στο «Αν είναι δυνατόν! Γι’ αυτό πάει κατά διαόλου τα Πανεπιστήμια και η Τριτοβάθμια! »

Να σε ξεκολλήσω λιγάκι:

-Αυτοί οι άνθρωποι ήρθαν εδώ, μην έχοντας τίποτα να χάσουν, αφού εκεί που ήταν τα είχαν ήδη χάσει όλα.

-Αυτοί οι άνθρωποι ήρθαν εδώ γιατί είχαν την ψευδαίσθηση πως εσύ θα ήσουν πιο πολιτισμένος από εκείνους που είχαν στη χώρα τους και τους απομυζούσαν.

-Αυτοί οι άνθρωποι ήρθαν στο σπίτι του «εκτελεστή» τους ,για να ζητήσουν –όχι ελεημοσύνη- αλλά ίσες ευκαιρίες. Δηλαδή, τι ίσες ευκαιρίες… Μία ευκαιρία. Μία και μόνη ευκαιρία να αρχίσουν μια νέα ζωή.

-Αυτοί οι άνθρωποι ίσως αγνοούν ότι ΕΣΥ με τις επιλογές σου και την ψήφο σου τόσα χρόνια , έστειλες τους «φωστήρες» της Ανθρωπότητας να τους ρημάξουν τον εθνικό τους πλούτο. Αλλά ΕΣΥ, δεν πρέπει να το αγνοείς. Και δεν πρέπει να παριστάνεις τον αθώο. Γιατί ΕΣΥ είσαι ο ένοχος.

-Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν να πλυθούν. Γι ‘ αυτό σου βρωμάνε. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν τρόπο να βγάλουν νόμιμα λεφτά, γι’ αυτό κλέβουν. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα να δηλώσουν εισόδημα, γι’ αυτό «φοροδιαφεύγουν» πουλώντας λαθραία.

-Αν ΕΣΥ τους έδινες σαπούνι και νερό, αν ΕΣΥ τους έδινες νόμιμα χαρτιά, αν ΕΣΥ τους ενέτασσες στην κωλο-κοινωνία σου (αλίμονο αν ήξεραν οι άνθρωποι σε τι μπουρδέλο θέλουν να ενταχθούν, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση…), τότε αυτοί οι άνθρωποι να μπορούσαν επάξια να σταθούν δίπλα στην αφεντομουτσουνάρα σου.

Και, αν έχεις ένσταση για το «ΕΣΥ» και θες αντί αυτού να τοποθετήσω το «ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ», τότε αγαπητέ μου αναγνώστη θα σημαίνει πως ΕΣΥ δε ζεις στη Δημοκρατία.

Ζεις σε ένα διεφθαρμένο σύστημα όπου ο λαός δεν έχει την εξουσία, αλλά η εξουσία έχει το λαό. Και τον έχει καλά κοιμώμενο. Οπότε ,σου προτείνω να δέσεις μια μεγάλη κοτρώνα στο λαιμό σου και να πας να πέσεις στα πενταβρώμικα νερά του Πατραϊκού, έχοντας γραμμένο στο μέτωπό σου το σύνθημα :
«Για τη Δημοκρατία ρε Γαμώτο »

Θα σε βρουν σχετικά γρήγορα, καθότι δε θα πατώσεις ποτέ. Λόγω της σκόρτσας.

Μπορεί να είσαι τυχερός και να επιβιώσεις.

Αλλά μην το αποδώσεις αυτό στην καλή σου τύχη, ή στη Δημοκρατία.

Να το αποδώσεις αποκλειστικά στη Βρώμα, η οποία -για μια ακόμη φορά- σε έσωσε…

Απόφαση: Η απαρχή του Νέου Κόσμου

       

              

      Στο "The Matrix", μόλις ο Neo αντιλαμβάνεται τη φύση της πραγματικότητας και το μέγεθος της πλάνης στην οποία ζούσε, παθαίνει κρίση πανικού και αρχίζει να αρνείται ό,τι παρατηρούσε. «Είναι όλα ψέματα! Είστε όλοι ψεύτικοι!» είπε με τον τρόμο να κυριεύει κάθε πτυχή της ύπαρξής του. 

    Δευτερόλεπτα μετά λιποθύμησε. Ο οργανισμός του δεν μπορούσε να απορροφήσει την απότομη, κατακλυσμιαία αλήθεια. Ο νους αρνήθηκε και το σώμα, προκειμένου να αμυνθεί και να επιβιώσει, κατέρρευσε.

Λίγες ώρες μετά, και αφού είχε κοιμηθεί και ηρεμήσει, ο Μορφέας –με απολογητικό ύφος-  του αποκάλυψε πως ήταν πολύ επικίνδυνη η μετάβασή του από το Matrix (τον εικονικό κόσμο δηλαδή)  στον πραγματικό κόσμο, καθώς όσο πιο μεγάλος είναι κάποιος σε ηλικία τόσο πιο  δύσκολο είναι να απαγκιστρωθεί το μυαλό από τα κατεστημένα και απ’ αυτά που θεωρεί «πραγματικότητα» και δεδομένα.

     


           Αυτή η στιγμή, η στιγμή της «Αναγέννησης», η στιγμή του πνευματικού θανάτου όσων κάλπικων μέχρι τότε πίστευες και η συνειδητοποίηση της Αλήθειας και της μέχρι πρότινος Πλάνης, είναι μια στιγμή που δε θα σβηστεί ποτέ απ’ το μυαλό σου.

Είναι εκείνη η στιγμή που ξέρεις πως κάτι μέσα σου άλλαξε, πως κάτι μέσα σου εξελίχθηκε. Είναι η στιγμή που –σχεδόν αυτόματα- βλέπεις τα πράγματα πια διαφορετικά, ξεκάθαρα.

Για την ακρίβεια, είναι η πρώτη στιγμή που πραγματικά βλέπεις. Είναι η πρώτη στιγμή που πραγματικά νιώθεις το οτιδήποτε.

Είναι η στιγμή που νιώθεις πιο ζωντανός από ποτέ, που το μυαλό και οι αισθήσεις λειτουργούν με πυρετώδεις ρυθμούς για να συλλάβουν το μέγεθος της Αλήθειας, λες και προσπαθούν να αναπληρώσουν χρόνο και κόπο από μια ζωή που μέχρι τώρα πήγε χαμένη.

         
        

           Τότε, ο ενήλικος  νους μεταλλάσσεται ξανά σε παιδικό νου, που σα σφουγγάρι απορροφά ό,τι εμφανίζεται μπροστά του και το αξιολογεί με νέα- πλέον- κριτήρια, αλλότρια από εκείνα τα κομφορμισμένα που είχε συνηθίσει να το κάνει.

Τα καινούρια πράγματα μοιάζουν όλα τόσο συναρπαστικά, τόσο πιο ενδιαφέροντα από εκείνα τα βαρετά με τα οποία είχε συνηθίσει να ζει και που είχε συμβιβαστεί με την ύπαρξή τους.

Όλα, όλα, αποκτούν άλλο νόημα. Υπάρχει πλέον η γνώση. Υπάρχει πλέον η επίγνωση. Και μέσω αυτών των δύο, ο ανθρώπινος νους αρχίζει πλέον να σκέφτεται τρόπους επίλυσης των προβλημάτων , τελείως διαφορετικούς από πριν. Όλα είναι πιο απλά ξαφνικά. Όλα ξεκινούν από μια απλή συνειδητοποίηση και λύνονται από μια απλή ιδέα. Είναι τόσο ξεκάθαρο πια.

       

           Είναι ακριβώς εκείνη η στιγμή όπου ο Neo,  συγκλονισμένος από τη νέα πραγματικότητα που απλώνεται μπροστά του, αρχίζει να εμπαίζει το σάπιο Σύστημα, να το «χρησιμοποιεί» για να το εξευτελίσει και να το καταστρέψει, να το εκμεταλλεύεται  για να στρέψει τις εξόφθαλμες  αδυναμίες του εναντίον του.

          Μα, το πιο μεγάλο κακό που μπορεί να κάνει σε αυτό το Σύστημα είναι να αφυπνίσει κι άλλους. Όντας ο ίδιος αφυπνισμένος, γνωρίζει τη Δύναμη που έχει ένας απαγκιστρωμένος απ’ τα ψέματα νους. Και όσο περισσότεροι αντιληφθούν την Πλάνη, τόσο πιο ανίσχυρο θα είναι το Σύστημα. Όσο περισσότεροι αναγνωρίσουν το πραγματικό «καλό», τόσο πιθανότερο θα είναι για την Ανθρωπότητα να αποτινάξει από τους ώμους της την σκλαβιά στην οποία την καταδίκασαν κάποιοι «λίγοι». Ο Neo ήξερε καλά πως η Ελίτ, που γενιά με τη γενιά τρεφόταν αχόρταγα από τον ιδρώτα και την Πλάνη των πολλών, μπορούσε να εξαφανισθεί. Αρκεί να υπήρχαν πολλές αφυπνισμένες συνειδήσεις.

          Και όταν γίνει αυτό, τότε θα μπορούμε να ελπίζουμε πως η νέα μας αυτή κοσμοθεωρία , η νέα –δική μας- Τάξη Πραγμάτων, θα περάσει στα παιδιά μας ως κάτι το φυσιολογικό, ως κάτι το δεδομένο. Όπως ακριβώς πέρασε σε μας η θεώρηση για το σαθρή κοινωνία που ζούμε.

 Θα πρόκειται για μια «κοινωνία θεών» ;

Όχι. Αλλά σίγουρα θα πρόκειται για μια κοινωνία καλύτερη από τη σημερινή.
Μια κοινωνία όπου:

-Ο άνθρωπος δε θα χρειάζεται να δουλεύει για να τρέφει τους «λίγους».

-Ο άνθρωπος θα αξιοποιεί  την ατέλειωτη ενέργεια της  φύσης  για να παραγάγει αέναη και διαρκώς μεταβαλλόμενη ενέργεια.

-Ο άνθρωπος δε θα στηρίζεται στον ανταγωνισμό, τη μισαλλοδοξία και το εμπόριο, εφόσον τα αγαθά θα του παρέχονται από τη σωστή εκμετάλλευση των φυσικών πόρων (ηλιακή, αιολική, γεωθερμική ενέργεια κτλ) που είναι ατελείωτοι.

-Ο άνθρωπος δε θα στηρίζεται στο χρήμα, αφού όλα θα είναι άφθονα, επομένως δε θα υπάρχει λόγος να πουληθούν! Για την ακρίβεια, δε θα υπάρχει λόγος ύπαρξης του χρήματος!

-Η τεχνολογία θα απαλλάξει τον άνθρωπο από τη δουλεία της επί χρήμασι  εργασίας  που έχει σκοπό την επιβίωση και τον πλουτισμό και θα τον οδηγήσει σε νέα κίνητρα και ενδιαφέροντα για την ουσιαστική καλυτέρευση της ζωής του.

-Όλοι οι άνθρωποι πάνω στη Γη θα νιώσουν ένα σύνολο, ένας Πολιτισμός που πορεύεται συνασπισμένος ανά τους αιώνες.

-Οι πολιτικοί θα είναι πια άχρηστοι, αφού όλα τα προβλήματα θα λύνονται από μας τους ίδιους μέσω της τεχνολογίας και όχι από ανειδίκευτους , ανίδεους και διεφθαρμένους πολιτικούς.

   

Κι αν όλα αυτά σας μοιάζουν ουτοπικά, σας λέω το εξής:

Το μόνο που χρειάζεται είναι μια αλλαγή. Μια εσωτερική αλλαγή. Μια απαγκίστρωση από ό,τι μας κρατάει μέσα στα επίχρυσα κλουβιά μας.

Όλα είναι μια απόφαση.

Όλα ξεκινούν από μια ιδέα.

Και τώρα που έχεις την ιδέα, πάρε την απόφαση.

Μόνο εσύ μπορείς…

Καλώς ήρθατε στον κόσμο του Zeitgeist. Καλώς ήρθατε στο Venus Project.

Καλώς ήρθατε στον νέο σας Κόσμο…







Υ.Γ.:  Το "The Matrix" ήταν το καλύτερο αλληγορικό έργο που μπορούσα να χρησιμοποιήσω για να περάσω το μήνυμα που ήθελα. Σε όσους δεν το έχουν δει, προτείνω να το κάνουν άμεσα. Με ανοιχτό μυαλό και με διάθεση να μεταφέρουν όλα τα αλληγορικά του μηνύματα στη δική μας πραγματικότητα.

        Το Zeitgeist είναι από μόνο του μια εμπειρία αλλαγής. Δεν κάνω κάποιο σχόλιο, απλά σας παρακινώ να το δείτε (οι σκηνές που προβάλλονται πιο πάνω είναι από το Zeitgeist Adddendum ).

Αμπελοφιλοσοφία: Ωδή στον Νεο-Έλληνα (ο Ελληνάρας στα...χειρότερά του!)

Χαίρετε!

Και δε χρησιμοποιώ τυχαία αυτόν το χαιρετισμό… Εύχομαι πραγματικά να «χαίρετε».

Να χαίρετε αγάπης, να χαίρετε εμπιστοσύνης, να χαίρετε υγείας …

Ξέρω πως όλες οι ευχές, λίγο-πολύ, είναι κοινότοπες, αλλά κάθε ευχή που βγαίνει απ’ την καρδιά, είναι ευχή που αξίζει να δοθεί και να πιάσει τόπο.

Ελπίζω , κατ’ αρχάς, οι μέρες των γιορτών να πέρασαν ευχάριστα για όλους.

Επίσης ελπίζω να μη χλαμπακιάσατε τον αγλέορα ( κάτι που έκανα εγώ ας πούμε…) και να μην  αντιμετωπίσετε προβλήματα με χοληστερίνες, ζάχαρο και όλα αυτά τα δυσάρεστα (αλλά τόσο αμαρτωλά ηδονικά ρε γαμώτο! )

Αρκετά όμως με τις ευχές και τα συναφή. Άντε, γιατί στο τέλος θα μας πούνε και ντιντίδες (είναι  και τη μόδας…) .

Περνάω ευθύς αμέσως στο θέμα μου, το οποίο δεν είναι άλλο από τις αμπελοφιλοσοφικές συζητήσεις του Έλληνα, γύρω από ένα τραπέζι γεμάτο με αποφάγια.

Ξέρετε, εδώ και πολλά χρόνια παρατηρώ αυτό το φαινόμενο, με καθαρά κοινωνιολογική ματιά. Η αλήθεια είναι πως ακόμα δεν έχω καταλήξει σε ένα αρραγές συμπέρασμα:

Γιατί ο Έλληνας να φτιάχνεται τόσο πολύ με τέτοιες υπαρξιακές-κοινωνικές-ψευτοφιλοσοφικές-πολιτικές  συζητήσεις ;

Αρχικά, πίστευα πως φταίει το γονίδιο .

Βλέπετε, οι Αρχαία Έλληνες  (ειδικά οι Αθηναίοι) λάτρευαν να κάθονται με τις ώρες στα ανάκλιντρά τους, να πίνουν άφθονο κεκραμένο οίνο και να φιλοσοφούν με τις ώρες σχετικά με οτιδήποτε  παρατηρούσαν ή σκέφτονταν και τους προβλημάτιζε.  

Έπειτα  όμως σκέφθηκα ότι δεν έχουμε καμιά βιολογική συγγένεια με του αρχαίους ημών, οπότε απέρριψα αυτό το ενδεχόμενο.

    Μετά, επιχείρησα να το εξηγήσω βάσει Παιδείας: Διδασκόμαστε Αρχαία Ελληνική γραμματεία,  παίρνουμε ως πρότυπο τις συνήθειές τους και πράττουμε αναλόγως.

Φυσικά και αυτό απορρίφθηκε, καθότι οι περισσότεροι νεοέλληνες που αμπελοφιλοσοφούν το μόνο που ξέρουν για τους Αρχαίους είναι αυτό που τους είπε ο Λιακόπουλος στο Μακεδονία TV.

Α, ψέματα… Ξέρουν και το κλασσικό: «Όταν εμείς φιλοσοφούσαμε, οι άλλοι σκαρφάλωναν ακόμα στα δέντρα! Τους γαμάγαμε όλους αυτούς ρε! Και τώρα μας το παίζουνε και κάποιοι! Μαλάκες ε μαλάκες! Σας τα μάθαμε όλα εμείς και περνιέστε και για έξυπνοι! »

      Τέλος, σκέφτηκα πως δεν έχει να κάνει με το παρελθόν μας. Τουλάχιστον όχι με την Αρχαιότητα.

Το ότι και εμείς, αλλά και αυτοί (οι Αρχαίοι ημών ντε!)  αρεσκόμαστε στο να φιλοσοφούμε, αποτελεί ,εντέλει, σύμπτωση.

Επομένως, τώρα που καταλήξαμε σε αυτό το μερικό συμπέρασμα, μπορούμε να επιχειρήσουμε να διατυπώσουμε μια ολοκληρωμένη άποψη πάνω στο βασικό μας ερώτημα.

-Ο Έλληνας γουστάρει να το παίζει έξυπνος.

Οκ, σιγά το νέο, θα πει ο κακόβουλος αναγνώστης μου.

Δεν είναι νέο, το ξέρω. Αλλά παίζει τεράστιο ρόλο στην ανάπτυξη του σκεπτικού μου.

-Ο Έλληνας γουστάρει να το παίζει ξερόλας. Το «δεν ξέρω» είναι άγνωστη λέξη σε μια παρέα , όπου κάθε ημι-ηλίθιος προσπαθεί να πείσει τον άλλο ημι-ηλίθιο ότι ξέρει περισσότερα απ’ αυτόν ( όλα αυτά συνοδεύονται με τις κλισέ φράσεις «έχω διαβάσει  βιβλία εγώ ρε!» , «άντε διάβασε κανά σοβαρό βιβλίο ρε μαλάκα!» , «παρακολουθώ μόνο Κρατική Τηλεόραση» - αυτό ακόμα δεν κατάλαβα γιατί το λένε ως θετικό ) .

Ένα από τα πολλά βιβλία που (δεν) έχει διαβάσει ο μέσος Έλληνας.

-Ο  Έλληνας γουστάρει να είναι «ο Ένας».

Οκ, αυτόν τον κομπλεξισμό δεν τον έχουν μόνο οι Έλληνες. Αλλά εμείς τον έχουμε αναγάγει σε Επιστήμη (άντε και οι Άγγλοι…) .

Γουστάρει τόσο πολύ να είναι «μοναδικός», «επιούσιος», που άμα μπορούσε θα είχε κάνει μήνυση στους  Wachowski που δεν έκαναν τον  Neo   Έλληνα. (ή θα υποστήριζε πως ο ΛεΜπρον έχει Ελληνικές ρίζες..!)

-Ο Έλληνας είναι επιδειξίας. (όχι δεν εννοώ εκείνον τον τύπο με την καπαρντίνα  που είχες συναντήσει στα σκαλάκια της εκκλησίας στα 14 σου – αλήθεια, ήταν η πρώτη φορά που είδες πράγμα να αψηφά τη βαρύτητα;  )

Γουστάρει να νομίζουν οι υπόλοιποι ημιμαθείς ότι αυτός είναι ο πιο ημιμαθής απ’ όλους. Σκαρώνει ένα σωρό ανύπαρκτες θεωρίες (που δήθεν έχει διαβάσει στο Βήμα-Science) σε χρόνο ντε-τε  και βάζει και λίγη σάλτσα στατιστικών στοιχείων (πάντα από το μυαλό του φυσικά…) , για να δώσει κύρος στην ελεεινή του άγνοια.

Άρα, καταλήγουμε στο ότι ο  νέο- Έλληνας   :

-Γουστάρει να το παίζει έξυπνος

-Τρελαίνεται να το παίζει ξερόλας

- Ηδονίζεται στην ιδέα ότι είναι «μοναδικός»

-Είναι επιδειξίας χειρότερος κι από τον Νίκο τον Κουλό που έχουμε στην Καλαμάτα.

      Λαμβάνοντας ,λοιπόν, υπ’ όψιν όλα αυτά, δεν μπορώ παρά να φτάσω στο εξής συμπέρασμα:

Ο  Έλληνας είναι ένα ον άκρως φαντασμένο, που προτιμά να αυταπατάται  πείθοντας ακόμα και τον εαυτό του ότι είναι κάτι το ξεχωριστό, φέρει πολλαπλά συμπλέγματα κατωτερότητας που τα μετατρέπει έπειτα σε κόμπλεξ ανωτερότητας, προτιμά να αναλίσκει την όποια φαιά ουσία του σε άσκοπες  και ατελέσφορες συζητήσεις, λατρεύει να μιλά γιατί ,κατά βάθος, σιχαίνεται να πράττει.

Ναι, ο κλασικός ο μαλάκας  ο Έλληνας  ζει ανάμεσά μας και είναι ένας  φαντασμένος ημιμαθής του κερατά.

Και αν κάτι από τα παραπάνω σας θύμισε έστω και στο ελάχιστο τον εαυτό σας, τότε αρχίστε να ανησυχείτε. Στηθείτε μπροστά στον καθρέφτη και ρίχτε του μια γροθιά με όλη σας τη δύναμη – ίσως τότε ξυπνήσει το είδωλό σας και προσγειωθείτε επιτέλους στην πραγματικότητα.

Εγώ έσπασα ήδη τον δικό μου. Και θα σπάσω κι άλλους, όσους χρειαστεί για να μην έχω κανένα κοινό με τον Ελληνάρα που περιέγραψα.

Καλή χρονιά , με δύναμη, με πάθος, με φαντασία, με οργή, με πράξεις και με πολύ Έρωτα.

Υ.Γ.1 : Επειδή δεν είμαι μηδενιστής, γνωρίζω καλά πως ορισμένες φορές είναι αρετή και ευλογία αυτό το γνώρισμα που έχουμε ως λαός να καταπιανόμαστε με τέτοιες συζητήσεις. Προσωπικά έχω υπάρξει πολλές φορές μέλος παρέας που τη βρίσκει το ξημέρωμα στο μπαλκόνι, να συζητάει ακόμα με το ίδιο πάθος και να προβληματίζεται. Δεν σας κρύβω ότι τις λατρεύω κάτι τέτοιες συνευρέσεις. Αλλά μόνο με άτομα που ξέρω πως μπορούν να σκέπτονται και που ξέρουν να σέβονται το συνομιλητή τους. Και, σίγουρα, με άτομα που είναι ειλικρινή και δεν επιχειρούν να παραστήσουν τους πολυμαθείς- εκτός κι  αν όντως είναι!

Υ.Γ.2 : Εύχομαι το 2011 να είναι μια χρονιά με λιγότερα λόγια και περισσότερα έργα.